Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI K 97/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Lesku z 2015-12-15

Sygn. akt VI K 97/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2015r.

Sąd Rejonowy w Lesku, Zamiejscowy Wydział VI Karny z siedzibą w Ustrzykach Dolnych w składzie:

Przewodniczący SSR Lidia Różycka-Sroka

Protokolant Izabela Skarbińska

Prokurator Agata Smyka

po rozpoznaniu w dniach 14.07.,22.09.,05.11.,15.12.,2015r. w Ustrzykach Dolnych, na rozprawie

sprawy

A. W. (1) - s. J. i I. z domu S., ur. (...) w U., zam. (...), obywatelstwa polskiego, karanego, pesel (...)

oskarżonego o to, że:

w okresie od bliżej nieustalonego dnia lutego 2014r. do 29 stycznia 2015r.w miejscowości L. gm. U. pow. (...) znęcał się psychicznie nad swoją matką I. W., ojcem J. W. (1) i bratem D. W. w ten sposób, że będąc pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe podczas, których wyzywał ich słowami wulgarnymi, niszczył sprzęty domowe, prowokował do bójki, wymachiwał nożem w ich kierunku grożąc pozbawieniem życia i podpaleniem domu, czym zmuszał pokrzywdzonych do ucieczki z miejsca zamieszkania, a ponadto w tym samym czasie znęcał się fizycznie nad swoim ojcem J. W. (1) w ten sposób, że odpychał go, szarpał i uderzał rękami po całym ciele a w dniu 29 stycznia 2015r. pobił swojego ojca J. W. (1) kopiąc go i uderzając rękami i metalowym prętem po całym ciele czym spodobał obrażenia ciała w postaci naderwania małżowiny ucha prawego, podbiegnięć krwawych na twarzy i brzuchu oraz złamania żebra po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu

tj. o czyn z art. 207 §1 kk i art. 157 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk

I.  u z n a j e oskarżonego A. W. (1) za winnego tego, że w nocy z 29/30 stycznia 2015r. pobił swojego ojca J. W. (1) kopiąc go i uderzając rękami i metalowym prętem po całym ciele czym spodobał u ww. obrażenia ciała w postaci naderwania małżowiny ucha prawego, złamania prawej gałęzi żuchwy, podbiegnięć krwawych na twarzy i brzuchu oraz złamania żeber po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu co stanowiącego przestępstwo z art. 157 §1 kk i za to na podstawie art. 157 §1 kk w zw. z art. 37b kk oraz w zw. z art. 34 §1 i §1a pkt.1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk

s k a z u j e

go na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 1 roku ograniczenia wolności w postaci wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

II.  na podstawie art. 63 §1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu A. W. (1) okres tymczasowego aresztowania od dnia 30 stycznia 2015r. do 30 marca 2015r.

III.  na podstawie art. 44 §2 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa zardzewiałego pręta metalowego o długości 130 cm i średnicy 1,5 cm z nawiniętą częścią foliową koloru biało- żółto- niebieskiego,

IV.  na podstawie art. 627 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy „o opłatach w sprawach karnych” z dnia 23.06.1973 r. (Dz.U. z 1983r. Nr49, poz.223 z zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości z wyjątkiem kosztów obrony z urzędu i zwalnia od uiszczenia opłaty sądowej.

V.  na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002r. Nr 163, poz.1348,) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata S. L. – Kancelaria Adwokacka w L., kwotę 1.195,56 (jeden tysiąc sto dziewięćdziesiąt pięć 56/100) złotych tytułem nie uiszczonego wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego A. W. (1).

Sygn. akt. VI K 97/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 15 grudnia 2015r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

W dniu 29 stycznia 2015r. około godziny 23:15 policjanci z KPP U. udali się na interwencje do miejscowości L.. Ze zgłoszenia wynikało, iż A. W. (1) będąc pod wpływem alkoholu wszczął awanturę i groził domownikom, że ich pozabija. Po przybyciu na miejsce policjanci K. P. (1) i R. K. (1) zastali przed domem J. W. (1) i jego syna D.. J. W. (1) powiedział do nich, że z żoną I. W. i synem D. uciekli z domu w obawie przed drugim synem A. W. (1). Powiedział do nich również, że A. W. (1) odgrażał się im, że ich zabije i że podpali dom. Prosił o interwencje mówiąc, że może dojść do tragedii. Policjanci udali sie na posesje J. W. (1). Sprawdzili dom i obejście, jednak nigdzie nie zastali A. W. (1). Udali sie w kierunku pobliskiego lasu, jednak tam też go nie zastali. Następnie wrócili na posesję J. W. (1). Poinformowali go, aby z rodziną udał sie do domu i zamknął drzwi, a oni w dalszym ciągu będą szukać A. W. (1). J. W. (1) nie chciał jednak wrócić do mieszkania, prosił, żeby policjanci zabrali go ze sobą. Policjanci nakazali mu zamknąć drzwi i czekać, aż ustalą miejsce pobytu A. W. (1). Po przeprowadzeniu penetracji przyległego terenu, policjanci powrócili przed dom J. W. (1) , wtedy ten powiedział do nich , że syn A. był w domu, wziął kurtkę i prawdopodobnie nóż i uciekł w kierunku miejscowości B.. Policjanci pojechali za nim w kierunku tej miejscowości. Gdy byli już prawie w B. dyżurny KPP U. nakazał im, aby wracali z powrotem na posesję J. W. (1), gdyż A. W. (1) wrócił do domu i może zrobić krzywdę domownikom. Policjanci zawrócili i ponownie udali się na posesje J. W. (1). Gdy dojeżdżali do jego domu, zauważyli, że na drodze leży mężczyzna. Gdy podjechali bliżej okazało się, iż był to J. W. (1). J. W. (1) powiedział do nich, że został zaatakowany przez syna A. W. (1), że syn uderzał go rękami i kopał po całym ciele, a w szczególności w okolicach klatki piersiowej i brzucha, jak również uderzył go prętem. J. W. (1) skarżył się, że bolą go żebra oraz noga. J. W. (1) miał widoczne zasinienia w okolicach prawego oka , doznał również uszkodzenia małżowiny prawego ucha skąd mocna lała mu się krew. Na drodze pojawił się jego syn D. W. oraz żona I. W.. D. W. powiedział do policjantów, że widział jak jego brat A. bił ojca metalowym prętem. Następnie policjanci przenieśli nie mogącego iść o własnych siłach J. W. (1) do domu. Tam policjant R. K. (1) pozostał w budynku, a policjant K. P. (1) odjechał radiowozem w stronę B.. Widząc, że policja odjechała A. W. (1) zaczął dobijać sie do drzwi domu i grozić ojcu , że go dobije. W tym czasie policjant R. K. (1) z powrotem wezwał radiowóz, a następnie razem z policjantem K. P. (1) zatrzymali A. W. (1) za budynkiem gospodarczym. A. W. (1) stawił opór toteż zastosowali wobec niego środki przymusu bezpośredniego w postaci gazu i pałki służbowej, a następnie założyli mu kajdanki. Po czym policjanci wezwali pogotowie ratunkowe. Pogotowie zabrało J. W. (1) do szpitala w U.. A. W. (1) został przewieziony do KPP U., gdzie został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Wynik badania o godzinie 01:28 wynosił 0,32 mg/l. A. W. (1) został zatrzymany, a następnie decyzją Sądu Rejonowego w(...) z dnia 31 stycznia 2015r. tymczasowo aresztowany na okres dwóch miesięcy.

J. W. (1) w wyniku pobicia przez syna A. W. (1) doznał złamania żeber VI i VII po stronie lewej, złamania prawej gałęzi żuchwy, otwartej rany małżowiny usznej prawej, ran tłuczonych twarzy. Obrażenia te spowodowały u niego rozstrój zdrowia i naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie protokołu z przebiegu badania stanu trzeźwości A. W. (k- 2), protokołu zatrzymania rzeczy (k- 12,13,14) , protokołu oględzin metalowego pręta (k-15), protokołu oględzin pokrzywdzonego J. W. (1) (k-16,17), postanowienia o tymczasowym aresztowaniu (k -40,41), pisemnej opinii biegłego J. B. ( k- 101,102) oraz zeznań świadków K. P. (1) (k- 185a,186, 187), R. K. (1) (k- 187), M. M. (1) (k- 199), P. G. (1) (k- 199a), M. P. (1) (k-207a), G. S. (1) (k- 207a) i K. L. (1) (k- 32,33) oraz w części na podstawie wyjaśnień oskarżonego A. W. (1) (k- 176a).

Oskarżony A. W. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu. W swoich wyjaśnieniach podał, iż w tym dniu ojciec wrócił z U. około godziny 13:00, przywiózł dwa piwa i dwie butelki wódki, że wypił jedno piwo i pojechał rowerem w kierunku B., po czym wróci, zjadł obiad , wypił drugie piwo i się położył. Podał, iż w godzinach popołudniowych ojciec ponownie pojechał rowerem do B., a jak wrócił to miał do niego jakieś pretensje i zaczął do niego "startować". Wyjaśnił, iż jedynie odepchnął ojca i on się przewrócił i że było to na podwórku na wjeździe z drogi do ich posesji. Podał, iż ojciec upadł, a on poszedł zapalić papierosa za dom, po czym przyjechała policja i zabrała go. Wyjaśnił ponadto, iż w tym dniu siedząc przed telewizorem wypił kilka piw, że nie wszczynał żadnej awantury, nie groził ojcu , że go pobije, zabije i że spali dom. Podał, iż nie zadawał ojcu uderzeń rękoma, nie kopał go ani nie uderzał żadnym metalowym prętem, że policjanci skuli go w kajdanki i wsadzili do radiowozu, że przyjechało pogotowie i zabrało ojca. Wyjaśnił ponadto, iż nie wie skąd ojciec miał obrażenia na ciele. Podał, iż musiał spaść z roweru. ( wyjaśnienia oskarżonego A. W. k- 176a)

Sąd wyjaśnieniom obwinionego dał wiarę jedynie w części.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadków R. K. (1) i K. P. (1). Świadkowie ci to policjanci z KPP U. D.. W swoich zeznaniach opowiedzieli ze szczegółami przebieg interwencji jaka miała miejsce w nocy z 29 na 30 stycznia 2015r. u W. w miejscowości L. nr 17. Zeznali, iż jak przyjechali na miejsce to J. W. (1) , który stał na drodze nie miał żadnych obrażeń na ciele i prosił ich żeby zatrzymali jego syna A. W. (1), gdyż ten groził im, że ich zabije i spali dom. Następnie zeznali, że gdy po niedługim czasie ponownie podjechali pod dom W. zauważyli, iż J. W. (1) leżał na ziemi i widać było że miał zakrwawioną twarz. Zeznali, iż J. W. (1) miał widoczne obrażenia na twarzy i mówił do nich, że został pobity przez syna A.. Świadkowie R. K. (1) i K. P. (1) zeznali również , iż drugi syn pokrzywdzonego D. W. powiedział do nich, że widział jak jego brat A. pobił ojca metalowym prętem. ( zeznania świadków R. K. k- 187, K. P. k-185a,186,187). Taki metalowy pręt został następnego dnia zabezpieczony na posesji W. przez policjantów z KPP U.. (protokołu zatrzymania rzeczy k- 12,13,14 oraz protokołu oględzin metalowego pręta k - 15). Z kolei policjanci M. P. (1) i G. S. (1) dokonali oględzin pokrzywdzonego J. W. (1) gdy ten przebywał w szpitalu w U.. (protokołu oględzin pokrzywdzonego J. W. (1) k- 16,17). Co ww. świadkowie potwierdzili zeznając przed sądem, iż do takich oględzin doszło. ( zeznania świadków M. P. k- 207a, G. S. k-207a ).

Sąd w całości dał wiarę ww. świadkom uznając ich zeznania za szczere i logiczne, jak również za nie zawierające sprzeczności, które dyskredytowałyby ich moc dowodową.

Ponadto zeznania ww. świadków korelują z pisemną opinią biegłego J. B. (2) dotyczącą obrażeń ciała jakich doznał pokrzywdzony J. W. (1) w wyniku zdarzenia w nocy z 29/30 stycznia 2015r. oraz mechanizmu ich powstania. ( opinia pisemna biegłego k- 101,102).

Sąd dał również wiarę zeznaniom świadków M. M. (1) i P. G. (1). Świadkowie ci to ratownicy z pogotowia ratunkowego w U.. Zeznali, iż byli wówczas w miejscowości L., zabrali pokrzywdzonego do szpitala do U., że pokrzywdzony mówił do nich, że syn uderzył go deską lub prętem, że miał liczne obrażenia, a w szczególności, że miał naderwane ucho, tak że nadawało się do szycia. ( zeznania świadków M. M. k-199, P. G. k-199a)

Sąd w całości dał również wiarę zeznaniom świadka K. L. (1). Świadek ten zeznała, iż w nocy z 29/30 stycznia 2015r. przyszła do ich domu I. W. i prosiła ją, aby poszła do nich uspokoić syna A. i jej męża J. bo sie kłócili. Zeznała, iż nie poszła do domu W., i że następnie przyszedł do nich syn I. D. i zawołał matkę mówiąc do niej żeby szybko szła bo się pozabijają. Świadek ten zeznała, iż nic nie wie na ten temat czy A. W. (1) kiedykolwiek znęcał sie nad rodziną, że pomiędzy A. a J. W. (2) dochodziło do awantur ale ona nie wie kto je wszczynał oraz że obaj lubią wypić alkohol. ( zeznania świadka K. L. k- 32,33)

Na okoliczność tego czy oskarżony A. W. (1) znęcał się na matką I. W., bratem D. W. i ojcem J. W. (1) sąd dopuścił jako dowód w sprawie zeznania świadków C. D. (1), A. S. (1) i K. L. (3). Osoby te to sąsiedzi oskarżonego i pokrzywdzonych. Świadkowi ci zeznali jednak, iż nic im nie wiadomo na temat tego, aby oskarżony A. W. (1) znęcał sie nad rodzicami oraz bratem D.. Zeznali, iż wprawdzie mieszkają niedaleko tej rodziny, to jednak nie interesują się ich sprawami, że rodzice oskarżonego nie skarżyli się do nich na jego postępowanie oraz że w domu W. zarówno ojciec J. jak i syn A. spożywali alkohol. ( zeznania świadków C. D. k- 198a, A. S. k- 198a,199, K. L. k-199).

Oskarżyciel publiczny zarzucił A. W. (1) także popełnienie przestępstwa z art. 207 § 1 kk, jednakże pokrzywdzeni I. W., J. W. (1) i D. W., którzy mieli być głównymi świadkami w spawie tego zarzutu odmówili składania zeznań. To też brak było dowodów na to, aby uznać oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa znęcania nad ww. pokrzywdzonymi.

Dlatego też mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy sąd mógł jedynie uznać oskarżonego A. W. (1) za winnego tego, że w nocy z 29/30 stycznia 2015r. pobił swojego ojca J. W. (1) kopiąc go i uderzając rękami i metalowym prętem po całym ciele czym spowodował u ww. obrażenia ciała w postaci naderwania małżowiny ucha prawego, złamania prawej gałęzi żuchwy, podbiegnięć krwawych na twarzy i brzuchu oraz złamania żeber po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu co stanowi przestępstwo z art. 157 §1 kk i za to na podstawie art. 157 §1 kk w zw. z art. 37b kk oraz w zw. z art. 34 §1 i §1a pkt. 1 kk w zw. z art. 35 §1 kk skazał go na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 1 roku ograniczenia wolności w postaci wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym.

Na podstawie art. 63 §1 kk Sąd na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu A. W. (1) okres tymczasowego aresztowania od dnia 30 stycznia 2015r. do dnia 30 marca 2015r.

Na podstawie art. 44 §2 kk Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci zardzewiałego metalowego pręta o długości 130 cm i średnicy 1,5 cm z nawinięta częścią foliową koloru biało- żółto- niebieskiego.

Zdaniem Sądu kara wymierzona oskarżonemu jest adekwatna do winy i stopnia społecznej szkodliwości czynów jakich się dopuścił, a przede wszystkim spełni wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Oskarżony A. W. (1) jest sprawcą nie poprawnym. W przeszłości był trzykrotnie karany.( karta karna k- 85,87, odpisy wyroków k. od 107 do 111 i k. od 116 do 118) Ostatnio w 2014 roku oskarżony A. W. (1) był karany z udział w bójce z użyciem niebezpiecznego narzędzia oraz za przestępstwa przeciwko mieniu na karę łączna 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 4 lat próby.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę mieszaną przewidzianą w art. 37b kk. Krótkotrwała kara pozbawienia wolności oraz praca społecznie użyteczna powinny odnieść wobec skazanego większą dolegliwość aniżeli kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, która w przypadku skazanego wymierzona w 2014r. za powyżej opisane przestępstwa nie przyniosła spodziewanego rezultatu, gdyż oskarżony w niedługim czasie ponownie popełnił przestępstwo pobicia.

Z uwagi na to, iż bezpośrednio po zdarzeniu z nocy 29/30 stycznia 2015r. oskarżony A. W. (1) został tymczasowo aresztowany na okres dwóch miesięcy, na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności w wymiarze 2 miesięcy sąd zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w tej sprawie.

Jako okoliczność łagodzącą przy wymierzaniu kary Sąd przyjął to, iż oskarżony zapewne wyraził skruchę, skoro rodzice wybaczyli mu i odmówili składania zeznań w tej sprawie.

Jako okoliczność obciążająca przy wymierzeniu kary Sąd przyjął to, że oskarżony był już karany (karta karna k- 85,87).

Orzeczenie o kosztach sądowych i opłacie sadowej oparto na powołanych w pkt. IV wyroku przepisach prawa.

Orzeczenie o przyznanych obrońcy z urzędu nieuiszczonych kosztach obrony oparto na powołanych w pkt. V wyroku przepisach prawa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Teresa Krupińska - Rostocka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Lesku
Osoba, która wytworzyła informację:  Lidia Różycka-Sroka
Data wytworzenia informacji: