Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Lesku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2019r.

Sąd Rejonowy w Lesku, Zamiejscowy Wydział VI Karny z siedzibą w Ustrzykach Dolnych w składzie:

Przewodniczący SSR Joanna Turek

Protokolant sekr.sądowy Beata Filipów

po rozpoznaniu w dniach 15 marca i 4 września 2019r. w Ustrzykach Dolnych, na rozprawie

sprawy

D. S. - c. P. i D. z domu K., ur. (...) L., zam. (...)-(...) O., ul. (...), nie karanej, PESEL (...)

oskarżonej o to, że:

w dniu 3 maja 2018 roku w U., gm. L., pow. (...), woj. (...), dokonała uszkodzenia samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że porysowała pomadką powłokę lakierniczą pokrywy silnika powodując straty w wysokości 1032,70 zł na szkodę Z. K.

tj. o czyn z art. 288 §1 kk

I.  u z n a j e oskarżoną D. S. za winną czynu zarzucanego jej aktem oskarżenia, a stanowiącego przestępstwo z art. 288 §1 kk i za to na podstawie art. 288 §1 kk

s k a z u j e

go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 §1 i §2 kk i art. 70 §1 kk wykonanie orzeczonej oskarżonej D. S. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat próby,

III.  na podstawie art. 72 §2 kk zobowiązuje oskarżoną D. S. do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w całości poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego Z. K. kwoty 1.032,70 (jeden tysiąc trzydzieści dwa i 70/100),

IV.  na podstawie art. 72 §1 pkt 8 kk zobowiązuje oskarżoną w okresie próby do przestrzegania porządku prawnego,

V.  na podstawie art. 627 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy „o opłatach w sprawach karnych” z dnia 23.06.1973 r. (Dz.U. z 1983r. Nr49, poz.223 z zm.) zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 2.952,92 (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dwa i 92/100) złotych i zwalnia od uiszczenia opłaty sądowej.

Sygn. akt VI K 247/18

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 4 września 2019r.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Początkiem maja 2018r. oskarżona D. S. przebywała ze swoją rodziną w U. w (...). W tym czasie przebywał tam również oskarżyciel posiłkowy Z. K. ze swoimi dziećmi. Pokrzywdzony zaparkował swoje (...) (...) nr rej. (...) w pobliżu schodów prowadzących do hoteliku w ten sposób, że przeszkadzało ono turystom wchodzącym do hotelu. Po zwróceniu uwagi oskarżycielowi posiłkowemu przez obsługę, ten samochód przeparkował, ale za jakiś czas przestawił w to samo miejsce. W nocy z 2/3 maja 2018r., przy czym było to już po północy, oskarżona D. S., będąc pod wpływem alkoholu wracała do hotelu. Gdy prawie weszła w ciemności na samochód pokrzywdzonego, zdenerwowała się i poszła do pokoju po coś do pisania, żeby zostawić kierowcy notatkę. Nie znalazła kartki papieru, więc wzięła pomadkę ochronną N. P. S.. Tą pomadką wykonała napis na masce samochodu pokrzywdzonego treści: „BURAKU TO NIE TWOJA WIOCHA!!!”. Pokrzywdzony, gdy wyszedł rano na zewnątrz zobaczył napis i rozpoczął poszukiwanie sprawcy. Na miejsce przyjechał funkcjonariusz SG w U. B. W., który obejrzał maskę i przeprowadził rozmowę z pokrzywdzonym. Pokrzywdzony w tej sytuacji skrócił swój pobyt i gdy wracał do swojego miejsca zamieszkania złożył zawiadomienie w KPP U.. Z. K. po powrocie do miejsca zamieszkania udał się na myjnię, a później próbował usunąć ślady zarysowań na masce poprzez spolerowanie. Tych śladów nie udało się usunąć. Wartość powstałej szkody to kwota (...),(...) na którą to kwotę składa się koszt materiałów oraz koszt robocizny, aby usunąć uszkodzenia na masce pojazdu pokrzywdzonego.

Powyższy stan faktyczny Sądu ustalił na postawie następujących dowodów:

wyjaśnień oskarżonej D. S. (k. 121-122), zeznań świadków Z. K. (k. 122v-123), E. M. (k. 123-123v) oraz B. W. (k. 123v-124), opinii biegłego z zakresu mechanoskopii (k. 145-148), zdjęć pojazdu wykonanych przez Z. K. (k. 10, 37-39, 42-52), kalkulacji kosztów naprawy (k. 15-18), protokołu oględzin pojazdu wraz z dokumentacją fotograficzną (k. 71-89).

Sąd dał wiarę powyższym dowodom albowiem są one spójne, logiczne i tworzą pozbawiony luk stan faktyczny sprawy, co będzie przedmiotem rozważań w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

Oskarżona D. S. nie przyznała się do zarzutu stawianego jej aktem oskarżenia. W postępowaniu sądowym złożyła wyjaśnienia, w których wskazała, iż wracając wieczorem do hotelu zauważyła samochód zaparkowany tuż przez wejściem do budynku, w taki sposób, że uniemożliwiał swobodne przejście. Zdenerwowała się tym, że ktoś tak zaparkował i chciała zostawić kierowcy notatkę. Nie znalazła w pokoju kartki papieru, ale zauważyła pomadkę do ust, za pomocą której uczyniła napis na masce samochodu. W ocenie oskarżonej, pomadki w sztyfcie było wystarczająco dużo, żeby mogła swobodnie nią pisać, zatem nie jest możliwe by dotykała powłoki maski krawędzią obudowy pomadki i dokonała w ten sposób zarysowań. Wyjaśnieniom oskarżonej, jako spójnym i logicznym Sąd dał wiarę praktycznie w całości. D. S. przyznała, iż umieściła na masce samochodu napis zaadresowany do kierowcy i opisała okoliczności zdarzenia. Twierdzi co prawda, iż nie porysowała powierzchni maski, ale jak przyznaje zdarzenie miało miejsce ok. 3 w nocy, było ciemno, a ona nie oświetlała sobie otoczenia. Ponadto była wówczas zdenerwowana i pod wpływem alkoholu, w związku z czym, w ocenie Sądu mogła nie zwrócić uwagi na to, czy dokonuje zarysowań lakieru obudową pomadki.

Oskarżona celem uniknięcia odpowiedzialności karnej przesłała zdjęcia, które miały udowodnić, iż samo umieszczenie napisów na masce pojazdu pomadką podlega usunięciu przy użyciu ogólnie dostępnych środków chemicznych. Taka teza miałaby znaczenie, gdyby wykazano, iż istotnie w użyciu był jedynie sam sztyft pomadki bez obudowy, co nie miało miejsca w przedmiotowej sprawie.

Zeznaniom świadków Z. K., E. M. i B. W. Sąd dał wiarę w całości albowiem są one spójne, logiczne i konsekwentne.

Świadek Z. K. jest właścicielem samochodu uszkodzonego przez oskarżoną. W swoich zeznaniach podał, iż w dniu 3 maja 2018 roku rano wyszedł na zewnątrz budynku i zauważył na masce samochodu napis. Początkowo myślał, że został wykonany pastą do zębów. Próbował go zmyć, ale wówczas uwidoczniły się zarysowania. Pokrzywdzony jest biegłym sądowym i do akt sprawy przedłożył wykonaną przez siebie kalkulację kosztów naprawy na kwotę 1.032,70 złotych. Ta wycena nie była kwestionowana przez oskarżoną. Poza tym na etapie postępowania przygotowawczego do tej wyceny odnosił się właściciel warsztatu, który stwierdził, że nie jest ona zawyżona.

Świadek E. M. jest właścicielką hotelu, w którym zatrzymali się oskarżona z rodziną oraz Z. K. z rodziną. Zeznała, iż już po wyjeździe pokrzywdzonego rozmawiała z D. S., która przyznała się do wykonania napisu szminką. Świadek widziała pomadkę, którą posługiwała się oskarżona, jednak nie zwróciła uwagi, czy dużo jej było w opakowaniu.
Świadek B. W. jest funkcjonariuszem Straży Granicznej, który został wezwany do hotelu na interwencję. Widział na masce samochodu należącego do pokrzywdzonego napis wykonany substancją koloru różowego. Wszyscy świadkowie w sposób spójny, jasny i logiczny przedstawili przebieg zdarzeń.

Pozostałym dowodom z dokumentów, w tym przede wszystkim fotografiom samochodu, opinii biegłego z zakresu mechanoskopii oraz kalkulacji kosztów naprawy Sąd dał wiarę w całości. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego podmioty, a prawdziwość danych w nich zawartych nie była kwestionowana w toku postępowania.

Odnosząc się w tym miejscu do opinii biegłego z zakresu mechanoskopii, ewidentnie wynika z niej, że obudową pomadki tego rodzaju, którą posługiwała się oskarżona, mogły powstać zarysowania lakieru. Dodatkowo zidentyfikowano, że część rys odpowiada miejscom gdzie były określone litery napisane przez oskarżoną na masce samochodu pokrzywdzonego, co szczegółowo opisano w opinii.

Mając na uwadze wyniki postępowania dowodowego, Sąd uznał, iż oskarżona D. S. dopuściła się zarzucanego jej czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 288 §1 kk.

Występek ze wskazanego przepisu popełnia ten, kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku. Zniszczenie lub uszkodzenie rzeczy oznacza uczynienie w niej takich zmian, w skutek których dochodzi do całkowitego jej unicestwienia bądź uszkodzenia idącego tak daleko, że rzecz przestaje przynależeć do tego rodzaju, do jakiego należała przed czynem. Uczynienie niezdatną do użytku sprowadza się zaś do wywołania niemożności używania jej zgodnie z przeznaczeniem, bez fizycznego naruszenia jej substancji. Zniszczenie, uszkodzenie lub uczynienie rzeczy niezdatną do użytku stanowi przestępstwo, gdy powstała szkoda majątkowa przekracza kwotę 500 złotych. Czyn ten można popełnić jedynie umyślnie, w obu postaciach zamiaru.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż oskarżona wykonując napis na masce samochodu należącego do Z. K., krawędzią obudowy pomadki dokonała zarysowania powłoki lakieru. Rysy ujawniły się na masce po tym, jak pokrzywdzony podjął próbę zmycia napisu, a jak wynika z opinii biegłego z zakresu mechanoskopii odpowiadają one przebiegiem, kształtem oraz umiejscowieniem literom naniesionego napisu i mogły zostać wykonane krawędzią obudowy pomadki. Oskarżona jak sama przyznała, wracając w nocy do hotelu była pod wpływem alkoholu i zdenerwowała się, gdy niemalże weszła na samochód zaparkowany tuż przed wejściem do budynku. Wzburzona chciała zostawić kierowcy notatkę i sięgnęła po pomadkę do ust. Było już późno w nocy, a ona sama nie oświetlała sobie niczym otoczenia. Mogła zatem nie zauważyć, że krawędzią obudowy pomadki przyciska do maski. Zdaniem Sądu oskarżona działała z zamiarem ewentualnym, godząc się z faktem, że w wyniku jej działania może dojść do uszkodzenia części samochodu.

Czyn z art. 288 §1 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary z art. 53 §1 kk Sąd wymierzył oskarżonej karę w najmniejszym możliwym wymiarze, 3 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 2 (dwóch) lat próby. Wymierzając karę tego rodzaju i w takim wymiarze Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim okoliczności popełnienia czynu oraz rozmiar wyrządzonej szkody, której wartość przekracza kwotę 1 000 złotych.

Jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę brak skruchy, działanie pod wpływem alkoholu.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował wcześniejszą niekaralność oskarżonej.

Na podstawie art. 72 §1 pkt 8 kk Sąd zobowiązał oskarżoną w okresie próby do przestrzegania porządku prawnego, a na podstawie art. 72 §2 kk - do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w całości poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego Z. K. kwoty 1.032,70 (jeden tysiąc trzydzieści dwa i 70/100) złotych, bowiem szkoda ta nie została do tej pory naprawiona.

Na podstawie art. 627 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy „o opłatach w sprawach karnych” z dnia 23.06.1973 r. (Dz.U. z 1983r. Nr49, poz.223 z zm.) Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 2.952,92 (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dwa i 92/100) złotych i zwolnił od uiszczenia opłaty sądowej. Oskarżona ma stałą pracę, osiągając miesięcznie dochód w wysokości ok. 4 000 złotych, zatem w ocenie Sądu jest w stanie pokryć koszty sądowe bez uszczerbku dla utrzymania siebie i rodziny jeżeli nawet nie jednorazowo to po rozłożeniu ich na raty.